Αγιολογικά

Κτίτωρ της Ι. Μ. Χιλιανδαρίου στο Άγιον Όρος και της μονής Ζίτσης στη Σερβίας. Η δυναστεία των Νεμανιδών βασίλευσε από 1172 έως 1371, ήταν απόγονοι Βυζαντινών αυτοκρατόρων εκ γυναικών. Ο όσιος Σάββας έζησε στα τέλη του 12ου και στις αρχές του 13ου αιώνα. Ήταν δευτερότοκος γιος του ηγεμόνα της Σερβίας Στεφάνου Α' Νεμάνια και της πριγκίπισσας Άννας. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ρέσκο. Από μικρό παιδί είχε μεγάλη συμπάθεια στις χριστιανικές αρετές και σε ηλικία 17 χρονών πήγε στο Άγιον Όρος, όπου με συγκατάθεση του βασιλιά πατέρα του έγινε μοναχός στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου και μετονομάστηκε Σάββας. Αργότερα, μετά τον θάνατο της γυναίκας του, ήλθε εκεί και ο βασιλιάς πατέρας του, Συμεών. Το βασιλικό παράδειγμα ακολούθησαν και άλλοι Σέρβοι ιδιώτες. Έτσι, περί το 1195, κτίστηκε η Σέρβικη Μονή Χιλιανδαρίου, με πρωτοβουλία του οσίου Σάββα. Στην εποχή του βασιλιά Θεοδώρου Λασκάρεως, ο όσιος εστάλη από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους στη Νίκαια για τη διευθέτηση υποθέσεών της. Τα προσωπικά όμως χαρίσματά του έκαναν μεγάλη εντύπωση στον βασιλιά και τον Πατριάρχη και τον ανάγκασαν να δεχτεί το αξίωμα του Αρχιεπισκόπου Σερβίας. Οι Σέρβοι τον υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά και ο όσιος εκτέλεσε τη διακονία του με θαυμαστό ζήλο. Υπήρξε ελεήμων, αφιλοχρήματος και ανακούφιζε τους φτωχούς. Αργότερα ξαναπήγε στο Άγιον Όρος, από κει για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους και ξαναεπέστρεψε στη Σερβία για να στηρίξει την πίστη των ομοεθνών του. Ο άγιος Σάββας, αφού εργάσθηκε κατά Θεόν, κοιμήθηκε με ειρήνη στο Τύρνοβο το έτος 1236. Το ιερό λείψανό του βρέθηκε άφθορο, αλλά κάηκε το έτος 1594 από τον Σινάν πασά στο Βελιγράδι.